Më 20 maj 1903 lindi Ernest Koliqi mësues, poet, romancier, eseist, përkthyes, gazetar, edhe dramaturg, ministër arsimi në qeverinë Vërlaci, botues dhe pedagog. Cilësohet bashkë me Mitrush Kutelin, si bashkëthemelues i tregimit modern shqiptar, ndërkohë si Ministër Arsimi ka meritën për dërgimin e 200 mësuesve në trojet shqiptare jashtë kufijve shtetëror të Shqipërisë. Si Ministër Arsimi, më 1940, në Tiranë bashkë me M. Krujën dhe P. Valentinin thirri Kongresin Ndërkombëtar të Studimeve Shqiptare, nga i cili, më vonë lindi Institutin i Studimeve Shqiptare me qendër në Tiranë, pararendës i Akademisë së Shkencave. Koliqi i përkiste një shkolle italiane të formimit letrar. Ishte themelues dhe drejtues i tri revistave kulturore: “Ora e maleve”, “Shkëndija” dhe “Shêjzat”. Ernest Koliqi ushtroi edhe profesionin e mësuesit dhe profesorit më shumë se tridhjetë vjet në Padovë dhe Romë të Italisë. Kontributi i Koliqit në fushën e kritikës letrare dhe të historisë së letërsisë është i lidhur me emrin si titullar i katedrës së gjuhës dhe letërsisë shqipe në Romë, me themelimin e Institutit të Studimeve Shqiptare, 1940 në Tiranë, dhe shndërrimin e katedrës së gjuhës dhe letërsisë në “Institutin e Studimeve Shqiptare” në Romë. Me një veprimtari të shkurtër në politikë si Ministër i Arsimit iu përkushtua zgjerimit dhe përhapjes së shkollave shqipe në trevat shqiptare dhe botimeve të shumta në shqip. Veprat e tij më të njohura janë: Kushtrimi i Skanderbegut, Hija e maleve, Tregtar flamujsh, Pasqyrat e Narҫizit, Kangjelat e Rilindjes, Gjurmat e stinve, Symfonia e shqipevet etj.
Burimi origjinal: http://akd.gov.al/ernest-koliqi-20-maj-1903-15-janar-1975/
